Maigret en Felice by Georges Simenon

Author:Georges Simenon [Simenon, Georges]
Format: epub
Tags: Maigret
Publisher: A.W. Bruna Uitgevers
Published: 2010-03-28T08:50:54.978000+00:00

-Deze stoel hier, stond die gisteravond op dezelfde plaats?

-Neen ... Hij stond bij het raam ...

En nu staat hij voor de grote notehouten linnenkast en op het gevlochten stro van de zitting ziet men duidelijk moddersporen. Félicie heeft dus toch niet gelogen. Er is in de loop van de nacht wel degelijk een man in Cap Horn binnengedrongen en dat kon Pétillon niet zijn, want op dat tijdstip lag de stumper op een operatietafel in het Hopital Beaujon.

Als Maigret nog een bewijs nodig had, dan vindt hij dat wanneer hij op zijn beurt op de stoel klimt en op de bovenkant van de kast kijkt.

In de dikke stoflaag staan strepen van vingers en er is een plank, met een schroevedraaier of een beitel opgewipt.

Hij zal de experts van de Identificatiedienst moeten laten komen om dat alles te fotograferen en vingerafdrukken te zoeken, als die er zijn.

Ernstiger nu, met rimpels in zijn voorhoofd, zegt Maigret peinzend, als voor zichzelf:

-En je hebt niet geroepen! ... Je wist dat er een brigadier onder je raam stond en je hebt niets gezegd ... Je hebt zelfs met opzet geen licht gemaakt...

-Ik heb wel licht gemaakt in de keuken ... Daar heb ik mijn gezicht gebet met koud water ...

-Ja, omdat je het licht van de keuken van buitenaf niet kunt zien, is het niet zo? ... Anders gezegd, je wilde geen alarm slaan ... Ondanks de stomp die je gekregen had, wilde je je aanvaller de tijd geven om weg te komen ...

Vanmorgen ben je gewoon opgestaan alsof er niets aan het handje was en heb je de brigadier evenmin geroepen ...

-Ik wist wel dat u komen zou ...

Hij voelt zich, vreemd genoeg, - het is kinderachtig en hij neemt het zichzelf kwalijk - eigenlijk gevleid dat ze op zijn komst gewacht heeft in plaats van naar Lucas te gaan. Hij is haar zelfs heimelijk dankbaar voor haar: '- Ik wist wel dat u komen zou! ...' Hij gaat de kamer uit en doet de deur op slot. De vreemde inbreker heeft in ieder geval nergens elders dan boven op de linnenkast gezocht. Hij heeft geen laden opengetrokken, niets overhoop gehaald. Hij wist dus ... In de keuken werpt Félicie een blik op haar beeld in de spiegel.

-U zei zoëven dat u Jacques vannacht in Parijs gezien had...

Hij kijkt haar lang aan. Ze is uiterlijk kalm, maar inwendig is ze een en al spanning, daar twijfelt hij niet aan. Ze wacht angstig op wat hij zeggen zal. En hij, op luchtige toon:

-Je hebt gister tegen me gezegd, dat hij je minnaar niet was ...

Ze antwoordt niet.

-Er is iets ergs gebeurd vannacht... Een onbekende heeft hem neergeschoten, midden op straat...

Ze schreeuwt:

-Is hij dood? ... Zegt u het! ... Is Jacques dood? ... De verleiding is groot. Ziet zij er soms tegen op om te liegen. Heeft de politie niet het recht, van elk middel gebruik te maken om een schuldige te ontdekken? Hij heeft grote zin om ja tegen haar te zeggen. Wie weet wat haar reactie zou zijn? Wie weet of.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.